در این روش میخ‌ها در فاصله‌های نزدیک به هم درون گمانه‌ها قرار گرفته و در نهایت با استفاده از دوغاب سیمان، داخل آن‌ها پر خواهد شد تا هم مانع خوردگی میلگرد شده و هم انتقال نیرو بین خاک و میلگرد بهتر انجام شود.
روش نیلینگ مناسب مکان‌هایی که آب در آن‌ها جریان داشته باشد مناسب نیست.
از روش‌های پایدارسازی دائم می‌توان به اجرای شمع‌های درجا، دیوار دیافراگمی و سپرکوبی اشاره کرد.
هدف از به کارگیری این نوارها، جمع آوری و انتقال آب‌هایی است که از طرق مختلف، به پشت پوشش موقت می‌رسند.
اعضای سازه ای عموماً فولادی بوده و مطابق آئین نامه های سازه های فولادی طراحی می گردند.
همچنین میزان تغییر شکل جابجایی قائم و افقی نیز تخمین زده شده و ملاحظات دیگر جهت طراحی و کنترل زهکشی انجام می‌گردد.
در صورتی که مخزن حاوی دوغاب در ترازی بالاتر از چاله باشد، این دوغاب به صورت ثقلی و بدون نیاز به پمپاژ به درون چاله وارد می‌شود.
پیش از اجرا حتما آزمایش‌های مربوط به نوع خاک، ظرفیت باربری و لایه‌بندی محل، توسط گمانه‌زنی انجام گیرد.
این لایه نازک و با ضخامت کم است و به این دلیل ساخته می‌شود که از فرسایش سطحی خاک تا جای ممکن جلوگیری شود و همچنین سطح مناسب و قابل قبولی برای ساخت و ساز‌های بعدی ایجاد کند.
در مرحله سوم و بعد از خاک‌برداری و حفاری چاهک‌ها نوبت به جایگذاری میلگردها است. در این مرحله از میلگردهای مخصوص به عنوان نیل یا میخ با طول و ضخامت‌های نیلینگ مشخص استفاده می‌شود و در داخل گمانه‌ها قرار داده می‌شوند.
در این روش میخ‌ها به وسیله پیش تنیده شدن، به صورت بالقوه، فعال هستند و می‌توانند بدون اینکه توده خاک جابجا شود، از فروریزی گود جلوگیری نمایند.
ایمنی: ابزاربندی خطرات احتمالی را پیش از وقوع هشدار می دهد به ویژه در مسائل مربوط به پیاداری شیب ها فرصتی را برای تکمیل عملیات جهت رفع خطر و یا ترک محل فراهم می آورد.
پیش از خواندن ادامه مقاله ابتدا فیلم نحوه اجرای نیلینگ خاک زیر را مشاهده کنید.
در سال‌های اخیر، نیلینگ در کارهای عمرانی گوناگونی مانند ساخت بزرگراه‌ها، گودبرداری‌ها و تراش‌های خطوط راه‌آهن مورداستفاده قرار گرفته است.